Maandelijks archief: januari 2018

Slavenrechtspraak

De uitspraken van de Raad van State van heden, inzake:

  1. herplantplicht van de gerooide bossen, en
  2. preventief verbod van nieuwe kap,

geven mij aanleiding tot de volgende analyse.

De zwangerschap van deze problematiek duurde dertien jaar.

De bevalling duurde achttien weken.

Het kind kón dan ook niet anders uitvallen dan een wanstaltig gedrocht.

Achttien weken waren nodig om op papier te krijgen, dat:

  1. van herplantplicht geen sprake kon zijn gezien het Barro en de uitspraak Schinveldse Es van 28 jan. 2015,
  2. van een preventief verbod van nieuwe kap geen sprake kon zijn omdat de minister geen enkele aanstalte maakte voor een nieuwe kap als in 2005.

 

Dat kon korter, maar ook uitvoeriger.

Geheel voorbij gegaan is aan alle argumenten van de gemeente tegen toepasselijkheid op dit geval van de bewuste Barro-artikelen en Nato-voorschriften, en van de uitspraak inzake Schinveldse Es.

Geheel is tot slot ook voorbijgegaan aan de aangevoerde feiten van aanstalten tot een nieuwe kap als in 2005.

Conclusie:

De uitspraken bevestigen de vaste lijn in de rechtspraak van de Raad van State in zaken van de oude Zuidelijke Generaliteitslanden. Deze rechtspraak kan niet beter worden getypeerd dan als Slavenrechtspraak: Haagse rechtspraak voor Limbo’s in de buitengewesten, als die durven opkomen tegen het centrale Haagse gezag.

Het is hetzelfde beeld dat we zien bij andere buitengewesten, en dat we zien wanneer de Haagse pottenkijkers in regio en gemeenten waken tegen wethouders van eigen lokale partijen, als Ubachs, De Jong en Palmen.

Deze situatie wordt geaccordeerd door eigen Haagse Limbo-gerechten en gesteund door even gezagsgetrouwe Limbo-berichtgeving. Dat was niet anders te verwachten omdat het rechterlijk carrièrstreven niet onder doet voor dat van Haagse politici, maar zich wel zorgvuldig afschermt van iedere democratische controle of beoordeling (men zie hierover mijn recente handboek Democratie, in relatie tot recht en politiek).

Mijn slotconclusie kan niet anders luiden dan mijn aanvangsstelling: Ieder volk krijgt het bestuur dat het verdient.

Wie slavenbehandeling wil vermijden dient niet op zijn overheerser, de Haagse politieke partijen, te stemmen.

 

10 januari 2018

A.Q.C. Tak (emeritus hoogleraar staatsrecht en bestuursrecht)